Σελίδες

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2019

ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΉΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΛΑΜΙΟΥ ΑΤΣΙΧΟΛΟΥ ΚΑΡΥΤΑΙΝΑΣ!!
Στο Θεϊκό φαράγγι του Λουσίου!
Είναι μία γραφική Γορτυνιακή μονή, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου! Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο μοναστήρια, το «Παλιό Καλάμι» το οποίο εκτιμάται ότι άρχισε να συγκροτείται ως μονή περί τον 15ο-16ο αιώνα γύρω από ένα ασκητήριο και το «Νέο Καλάμι», που λειτούργησε ξανά το 1980 ως γυναικεία.
Γιορτάζει στις 15 Αυγούστου τμήμα του οποίου ανακαινίστηκε από δωρεές πιστών.
Η μονή Καλαμίου Ατσιχόλου είναι χτισμένη πάνω από τις απόκριμνες όχθες του ποταμού Λουσίου, στη δυτική πλευρά του ομώνυμου Θεϊκού φαραγγιού.
Βρίσκεται σε απόσταση τεσσάρων περίπου χιλιομέτρων από το χωριό Ατσίχολος, σε μια Μαγική και καταπράσινη τοποθεσία με πανοραμική θέα στο θεϊκό φαράγγι.
Περιλαμβάνει την παλαιά και την νέα Μονή Καλαμίου.Η πρώτη (παλαιά) μovή, είvαι "σφηνωμένη" στο βράχο ύψους 100 μέτρων βορειοανατολικά της νέας , μέσα σε ένα σπηλαιώδες άvοιγμα μήκoυς 50 περίπoυ μέτρωv και πλάτoυς που σε ορισμένα σημεία φτάvει στα 4,20 μέτρα, o oπoίoς ξεκιvάει από τηv κoίτη τoυ Λoύσιoυ. Μπροστά από την Μovή μέχρι και τηv κoίτη τoυ Λoύσιoυ, υπάρχει απότoμo έδαφoς με πλoύσια άγρια βλάστηση.

Η Παλιά Μονή κατά την άποψη διαφόρων ιστορικών λέγεται ότι ιδρύθηκε τον 15ο αιώνα, όμως πολλές πηγές αναφέρουν ότι ήταν προσκύνημα από την εποχή των Παλαιολόγων που εγκαταλείφτηκε την εποχή της Β' Τουρκοκρατίας και ξανά κατοικήθηκε την εποχή της Ενετοκρατίας το 1685. Το καθολικό της που βρίσκεται μέσα στον βράχο και περιβάλλεται από τείχος με πολεμίστρες και τα κελιά να είναι κτισμένα πίσω από το καθολικό σε σχήμα Γ. Το Καθολικό της παλαιάς Μονής που είναι σφηνωμένο μέσα στο βράχο, είναι αγιογραφημένο από τον Κρητικό ζωγράφο Πέτρο Πεδιώτη το 1705 με έξοδα του Αθανασίου Κουλόπουλου από την Καρύταινα, επί ηγουμένου Ιερομονάχου Παϊσίου Μάλεση.
Σώζονται παλαιότερες αγιογραφίες και πρωτότυπο διώροφο μικρό παρεκκλήσι λεγόμενο εγκλείστρα (κλειστός χώρος, συνήθως σπήλαιο, στον οποίο αποσύρονται οι μοναχοί για πλήρη απομόνωση). Το καθολικό περιβάλλεται από προστατευτικό τείχος κατά τα πρότυπα της Μονής Φιλοσόφου, όπως και από ερείπια κελιών και άλλων κτισμάτων.
Η νέα Μονή κτισμένη πιο μπροστά, σε ομαλότερο μέρος και είναι η συνέχεια της Παλαιάς. Το Καθολικό Η νέα Μονή αποτελεί την συνέχεια της παλιάς. Πότε ιδρύθηκε είναι άγνωστο. Στο Καθολικό αναγράφετε το έτος 1713. Έχει κι αυτή τοιχογραφηθεί από τα αδέλφια, Πέτρο και Μιχαήλ «Πεδιώτες», με την συνδρομή και δαπάνη του άρχοντα της Καρύταινας Αθανάσιου Κουλόπουλου, επί ηγουμένου Ιωασήφ ιερομονάχου Κουντούρη και επί πατριάρχου Κων/πόλεως Κυρίλλου, το 1713. Τα κελλιά της νέας Μονής ήταν σε ημιερειπωμένη κατάσταση, αλλά σήμερα έχουν ανακαινισθεί με τη φροντίδα και συνδρομή ευσεβών χριστιανών. Στην αυλή πίσω από το καθολικό υπάρχουν ερειπωμένα κτίσματα, ενώ τμήμα του περιβάλλοντος τοίχου έχει ανακαινισθεί.
Το Καθολικό είναι τετρακιόνιος ναός με τρούλλο σε σχήμα εγγεγραμμένου σταυρού. Δυστυχώς, οι γραπτές μαρτυρίες για την ιστορικότητα της Μονής είναι ελάχιστες με την χρονολόγηση να ξεκινάει από το 1763. Είναι πάντως γνωστό πως στη μεγάλη της ακμή, έφτασε να έχει 70 μοναχούς.
Η Μονή, όπως και τα υπόλοιπα Αρκαδικά Μοναστήρια, πρόσφερε πολλές υπηρεσίες στον Αγώνα του '21 και για το λόγο αυτό, ο Ιμπραήμ την πυρπόλησε το 1826. Λίγο αργότερα το 1834, με Β.Δ. του Όθωνα διαλύεται επειδή είχε λιγότερους από 6 καλογήρους.
Σήμερα η Μονή Καλαμίου είναι γυναικεία και ανήκει στη Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως.
Οδική πρόσβαση στη νέα Μονή υπάρχει από τον Ατσίχολο και από την Αρχαία Γόρτυνα (5 χιλ.) μέσω χωμάτινου δρόμου.
Την Παλιά Μονή μπορείτε να επισκεφθείτε από ένα μονοπάτι που ξεκινάει πίσω από την Νέα Μονή. Τα πέτρινα σκαλοπάτια οδηγούν στο καθολικό του παλαιού μοναστηριού.
Τηλ. νέας Μονής Καλαμίου: 27950.81.520
Περιοχή Αρκαδίας
Η περιήγηση του Παυσανία στην αρχαία Αρκαδία
Ο Παυσανίας ασχολήθηκε με την Αρκαδία διεξοδικότερα από οποιοδήποτε άλλο τόπο της Ελλάδας (συμπεριλαμβανομένης και της Αττικής), αφιερώνοντας σε αυτήν το 8ο βιβλίο του "Αρκαδικά" και καταγράφοντας ό,τι είδε και άκουσε. Εσωτερική ένδειξη στο βιβλίο επιτρέπει τη χρονολόγησή του στα 174 μ.Χ., όπως η ανάλογη του πρώτου βιβλίου των Ηλιακών επιτρέπει τη χρονολόγηση εκείνου στα 173. Επομένως ο Παυσανίας από το 5ο βιβλίο προχώρησε χωρίς χρονοτριβή στα τρία επόμενα, με τα οποία έκλεισε την «περιήγηση» της Πελοποννήσου. Αυτό ενισχύει την άποψη πως τα Ηλιακά, τα Αχαϊκά και τα Αρκαδικά τα είχε δουλέψει σα μία ενότητα μέσα στη διετία 173 και 174 μ.Χ. Το έργο περιλαμβάνει 54 κεφάλαια και αποτελεί μια πολύτιμη και αστείρευτη ιστορική πηγή και μαρτυρία για την
Ο Aυλός του Πανός, και η Θεραπευτική Δράση της Μουσικής!!!
«Όπως, στις Τελετές προηγούνται οι καθαρμοί, τα ραντίσματα και οι εξαγνισμοί, που είναι ασκήσεις των απόρρητων Μυστηριακών δρώμενων και της μετουσίας του Θείου, έτσι, και η φιλοσοφική Τελετουργία αποτελεί για εκείνους που στέλνονται προς την προκαταβολική κάθαρση και προετοιμασία της αυτογνωσίας και της αυτοφανέρωτης θέασης της ουσίας μας. Τούτος είναι ο σκοπός των διαλόγων και κανένας άλλος».
Πρόκλος «Υπόμνημα εις τον Πλάτωνος πρώτον Αλκιβιάδην» 9.2 – 9.8
Η εμφάνιση του Πάνα στην Ελληνική Μυθολογία ανάγεται στον 7ο αιώνα π.Χ.. Σύμφωνα με τις επικρατέστερες παραδόσεις γεννήθηκε στο όρος Λύκαιον της Αρκαδίας ως ποιμενικός και δευτερεύων θεός, για αυτό τον λόγο παλαιότερα η Αρκαδία λεγόταν Πανία. Στο Λύκαιο υπήρχε ο αρχαιότερος ναός αφιερωμένος στον Πάνα και τη Σελήνη. Αργότερα στη Λυκόσουρα δημιουργήθηκε σημαντικός ναός του Πανός στον οποίο ασκούσαν, όπως σημειώνει ο Παυσανίας, και μαντική.
Η θρησκεία στην Αρκαδία, είχε τις ρίζες της στη γη της και ήταν πάντοτε δεμένη με τις αρχαίες φυλές του ελληνικού κόσμου. Η θεότητα που χαρακτήρισε την αρχαία αρκαδική θεολογία και αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί σύμβολό της, είναι ο Πάνας. Αποδίδεται ως ο Αρκαδικός δαίμων.